VAN STRONTVLIEG TOT EDELHERT winter 2012-13
DE MEESTE FOTO'S ZIJN TE VERGROTEN DOOR ER OP TE KLIKKEN
NATUURTALENTEN
BOEIENKONING Blonde Buizerd in navolging van Harry Houdini.
Hocus pocus pas ... ik wou dat deze stok, een vis was ...
... het lukt me niet zonder toverstokje; deze jas heeft geen binnenzakken.
Een paar van deze Kleine Zwanen kunnen kennelijk ook iets bijzonders, want de rechter zwaan is onderscheiden met de gouden, en de linker zwaan met de zilveren halsband. Dat het de Kleine Zwaan betreft en niet de Wilde Zwaan is hier duidelijk te zien, door de aanwezigheid van de Knobbelzwaan. Een Wilde Zwaan is even groot als de Knobbelzwaan, en dat is hier zeker niet het geval, ook al wil die ene dat doen geloven !
EEN DAG UIT HET LEVEN VAN DE BLONDE BUIZERD en dus die van mij ...
Ik zie het aan z'n houding: "iets" is de pineut ...
... liet af en toe een natte wind.
Copacabana ?? Putten was het, om eerlijk te zijn !
Hij heeft zijn toverstokje opgehaald ... ... te laat.
Eind november was het, toen de achterburen me waarschuwden dat er een roofvogel zijn winterreserve, bij hen aan het aanvullen was. Het bleek een Sperwer (v) te zijn, die een Turkse Tortel te grazen had genomen. Het schemerde en het miezerde, kortom ongewenste griebelgrauw ... Dan moet je alle registers van je camera opentrekken voor een geslaagde plaatjespoging.
Maar niet geschoten ... (voor ingewijden: de ISO brutaal op 6400 gezet, zodat ik 1/100 seconde sluitertijd had bij f 5,6).
Een kwartier later teruggegaan, om zijn eetlust vast te leggen. Maar toen moest ik wel flitsen (dat wil je eigenlijk niet).
Gelukkig staat de staart er nu wel helemaal op ...
Ik mag echt niet klagen over het resultaat, maar je zou toch hopen, dat de volgende generaties camera's in het donker kunnen fotograferen.
MOET KUNNEN, TOCH ?! Kom op jongens aan het werk!
... maar het kan ook een helicopter zijn, want ook daar zijn ze bang van.
Dus als je een helicopter hoort, weet dan wat je te wachten staat! Ik vind het altijd machtig mooi, zo'n massa opvliegende vogels.
... en IJshaar is bijna onzichtbaar in de sneeuw.
Op 25 januari zaten er plotseling een paar Kepen. De Keep is geen standvogel; ze broeden niet of nauwelijks in Nederland (is familie van de Vink).
Ik mag de winter niet zo, maar om dit seizoen enigszins pruimbaar te maken, ga ik me uitleven op IJs en IJshaar.
Een kudde olifanten, volgens mij. Rechts is telkens de slurfkant.
Dit kan zowel modern als klassiek zijn: bij "modern" wordt het niet afgemaakt en in het tweede geval is het afgebroken ...
Reflectie
"Het masker aan de Wilgen gehangen" Deze ijssculptuur gevonden, daags na Carnaval.
Half februari 2013
Het was héél druk in de Delta: vooral Brandganzen en Kolganzen zie je op de voorgrond. Dat ondiepe water is de meest veilige plek voor ze, om te rusten.
Na een paar rondjes, hebben ze een plek gekozen om te grazen.
24 februari Het heeft weer gesneeuwd.
Ongans (een beetje toch, maar knapte snel weer op, na iets lekkers ...)
... dit is één ..
De Zilverreiger was stik jaloers, zeker toen die dikkerd ook nog eens een takje in z'n snavel nam ...
Ik zag al snel een kolonie Roeken met geclaimde nesten (begin maart !!). Ook zij maken vaak gebruik van oude bouwsels, die ze opkalefateren. Maar daar ga ik nog naar terug, ik volg nu BR ...
De hoogste boom van Nederland staat in de buurt: op Het Loo bij Apeldoorn. Die Douglasspar
is 50 meter hoog. Sequoia's kunnen ruim het dubbele halen (in Noord-Amerika, maar niet bij ons).
13 en 14 maart Wat denk je?
Hij van Grutto is net vanuit het warme zuiden gearriveerd, en staat er een beetje verkleumd bij.
Brandganzen zijn wel wat gewend op Nova Zembla, en pauzeren bij ons opgewekt in de sneeuw.
Dit heb ik altijd al geweten: olifanten groeien aan bomen. Deze is nog niet volgroeid (dan zou-ie helemaal grijs zijn); er mist nog één voorpootje, en je kunt al zien waar dat komt ...
Dit is een ietwat knokige man uit de Middeleeuwen (met zo'n slaapmuts met kwast), die zijn tong uitsteekt ...
Maar dat had je allang gezien natuurlijk.
Als knipkunst
Zulke silhouet opnames kun je maken met fel tegenlicht. Maar pas op, laat de zon niet vol in de lens schijnen, want dat kost je de sensor (het netvlies) van de camera, en die ziet daarna niks meer.
Trots op haar alter ego.
Ik ga dit allemaal in glas-in-lood (laten) uitvoeren, maar wel met een paar takjes minder.
Misschien ook nie ...
Na de reigers, ben ik terug gegaan naar de Roeken. Dit zijn de laatste
tegenlichtopnamen. Maar ja, Roeken zijn bijna altijd als silhouetten ...
Toch zie je, in deze foto's, meer structuur. En die lichtere snavel valt op.
Ook hier worden, heel wat takjes aangeboden ...
Bij grauw weer ga ik ook wel eens naar buiten, en dan is er bij slecht licht ook geen tekening in te krijgen, bij die kraaien. Och, ook zonder structuur zijn ze prachtig, en ze hadden er vandaag zin in, om te poseren (rustig vliegend, zwevend bijna).
Om precies te zijn: het is 20 maart, en het sneeuwde zelfs af en toe (dit is een samenvoeging van meerdere foto's, maar dat zal duidelijk zijn).
Vaak wordt een Roek met nestmateriaal, geëscorteerd.
Dat heb ik in een uur tijd, toch zo'n keer of tien gezien.
Deze viseter (Aalscholver) vliegt meestal van je af, als-ie vertrekt. Hij vond mij, niet echt angstaanjagend zeker ...
Twee Buizerds zaten, op een behoorlijke afstand van elkaar, aan de waterkant.
Als zij zouden gaan vissen, dat zou pas een noviteit zijn... Zij zijn de winter goed doorgekomen, ook zonder vis.
Tureluur
26 maart Ik was nieuwsgierig hoe het BR verging ...
BR stond te blauwbekken op een hoogte van zo'n 40 meter, bij nul graden en windkracht 6 !!!
Op die 40 meter na, gold dat ook voor mij. Toedeloe ...
Baas boven baas. Je zag ze schrikken, ... wanorde. Het moet als vogel wel héél frustrerend zijn: je hebt vanuit het zuiden úren gevlogen; je bent fier op lijf en leden en trots op jouw prestatie; je wilt even rusten en je botst bijna tegen zo'n rare, grote, slanke, witte vogel op met DRIE joekels van vleugels, die hier kennelijk, al véél eerder dan jij, gearriveerd is !