VAN STRONTVLIEG TOT EDELHERT herfst 2012
DE MEESTE FOTO'S ZIJN TE VERGROTEN DOOR ER OP TE KLIKKEN
NOG EEN TIKKELTJE ZOMER
Er werd natuurlijk flink geroddeld ...
Dat lelijk jong Waterhoen van de vorige pagina, trekt in de pubertijd al knap bij.
In werkelijkheid verjaagt natuurlijk de een de ander, en gaat daarna terug naar de slootkant, waar-ie aan de kost moet zien te komen.
Als de Buizerd prooi op het oog heeft, laat-ie zich niet wegjagen; ik kon aardig dichtbij komen.
Een Woelmuis, die had ik niet gezien; het is 'm gegund.
Ik vind nr. 30 van de Chinees aantrekkelijker ...
EIND AUGUSTUS
Ook de eerste bronstroedel is er weer. Hij heeft zich wel bij de hinden gevoegd, maar de bronst is nog niet serieus begonnen. Hij heeft nog rust.
SEPTEMBER
Om het imposante gewei van hem recht te doen, moet je hem wel van alle kanten laten zien. Maar de hinde is natuurlijk net zo belangrijk,
en daarom staat zij prominent op de voorgrond.
Als deze zijn best doet, dan maakt-ie een kans ...
De hinden gaan ook imponeren en twisten om het leiderschap van de roedel.
Onbeslist, lijkt mij en dit zal zeker herhaalt worden.
Vanuit de coulissen werd alles in de gaten gehouden ...
Aan de rand van het bos zie je heel ander leven. Als je vroeg bent, geeft de dauw iets extra's.
Snuitje krijgt als vanzelf stuifmeel op z'n rug, dat-ie meeneemt naar de volgende bloem en aldus bestuift.
Bijna klaar. In een kwartier is het helemaal gepiept.
De Groene Weide-uil snoept van de heide. Het is een wat ouder exemplaar en dan verbleekt de groene kleur.
We noemen dit een sprong Reeën (geen kudde of roedel). Bij de Reeën is alles pais en vree; de bronst is daar al achter de rug.
Zwavelzwam Hier kun je wel een dag van eten.
In het Engels heet-ie: Chicken of the woods; hij smaakt ook naar kip.
Tussen de eerste en de derde foto zit een week verschil... ja, ik ben ondertussen wel thuis geweest.
Je ziet hier 21 hinden, maar het waren er ca 35 ! (inclusief de jonkies).
Nog maar een extra burl. Twee achter elkaar genomen foto's zijn gecombineerd, zodat het majestueuze gewei beter uitkomt.
Deze jonge zwaan (hij wordt echt helemaal wit over een "poosje") is bezig met zijn eerste vliegpogingen.
Maar het lukte voor geen meter.
En dit zijn de ouders, een hecht gelukkig stel (ze vormen met die halzen een bijna volmaakt hart.)
Op een afstand liep hij te imponeren, en dat verklaart de houding van het paar hierboven; zij bevestigen daar (opgewonden) hun twee-eenheid.
OKTOBER 2012
Ook vlak voor m'n neus.
De Gaai is een alleseter. Hij is bezig met het aanleggen van een wintervoorraad. Hij heeft net twee eikels in zijn keel opgeslagen, die hij gaat verstoppen. Alle begraven eikels zal hij niet terug vinden, en daar kan dan een Eik uit groeien. Zijn bijnaam is dan ook: Grote Bosbouwer.
Grote Bonte Specht. Zij eten vooral larven van insecten, die zich onder de bast van dennenbomen hebben verschanst.
Jong mannetje, die heeft nog een beetje rood boven op de kop.
Boomklever
Boomklever
Zo, ik heb die buis omgebogen, dan kan-ie niet meer op het topje gaan zitten en zijn we van die die gast verlost ...
De wat grotere prooien waren 'm hieronder te vlug af, dus hield-ie 't bij Pieren. Dat heb ik een Torenvalk ook zien doen ... eiwitten zijn eiwitten.
Ze vond een zoetwater oester/mossel. De afwateringssloten zijn net opgeschoond.
Even later zat ze op een paaltje langs de snelweg, te genieten van al die kleuren. Het zijn vrachtwagens, die hier voorbij scheuren ...
Zij kunnen (zoals alle vogels) heel goed kleur onderscheiden. Torenvalken zien zelfs ultraviolet licht, wat ze helpt bij het opsporen van hun prooi: zij kunnen zo verse urinesporen zien van muizen.
Rosse Woelmuis Mij zullen ze niet snaaien, ik hou mijn plas op ... (en dat zie je).
En ik doe het staand, op 'n verborgen plekje, dus dat uv-scannen zal bij mij ook niet werken ...