VAN STRONTVLIEG TOT EDELHERT deel 1i

 

DE MEESTE FOTO'S ZIJN TE VERGROTEN DOOR ER OP TE KLIKKEN

18 juni 2012

Aalscholvers, steeds meer Aalscholvers ...

 ... en ze kwamen naar beneden.

   Het werden er duizenden; ik heb zoiets nog nooit gezien.

De campinggasten kunnen hun hengel wel in de caravan/tent laten, want vis zal er na deze belegering niet meer te vinden zijn.

Maar er is altijd wel een "De Graaf uit Spakenburg" in de buurt.

 

 Dit vind ik wel komisch: de schipper kijkt met zijn verrekijker alleen maar richting camping; hij heeft geen Aalscholver gezien!

 

Ook zij niet ...

 

Hij ook niet ...

 

Zij bleven binnen ... dus ...ik denk van niet ...

 

 Het viel niet mee, om er één alleen te vinden en op de foto te zetten.

 Ik zie ze, bij ons iets minder dit jaar: Scholeksters.

Een gezin Visdief. Er wordt net een visje gebracht voor die kleine, midden op het rotsblok

De vrouw met de baard (Witte Kwikstaart).

De jonge Meerkoeten groeien als kool.

 Grote Bonte Specht, maar nog een jonkie, want hij heeft nog een rode kap boven op z'n bol.

Boomkruiper

Een jonge koningin Rode Bosmier, vliegt hier weg voor haar bruidsvlucht (met bruidsluier, zo lijkt het).

Vliegend hert (m+v). De enige twee, die ik gezien heb dit jaar. Maar ze waren met z'n tweeën, dus er is hoop ...

 Bruin Zandoogje                Rolt hier net haar tong weer op.

  Snorretje. We hadden al een vogel met een baard, en hier een zweefvlieg met een snor(tekening op de rug). De meer gangbare naam is Pyjamazweefvlieg. Het lijken net wespen, maar het zijn onschuldige, angelloze vliegen. Door die mimicry worden ze vaak dood gemept, want waar we bang voor zijn ...  Pas op, niet meer doen hè.

Kleine Vos

                                              Groot Dikkopje

 

Heideblauwtje

 

 

 Als insect moet je uit de buurt van deze plantjes blijven, anders wordt je leven danig verzuurd. Al die druppeltjes, dat zijn kleverige bolletjes, waarvan een insect niet meer loskomt. Deze vleesetende plant, Kleine Zonnedauw, wordt max. zo'n 10 cm hoog.

 

 

Weidebeekjuffer landt op Gele Plomp (met reflectie)

 

 

  Zij zijn nog steeds verliefd en dat helpt bij het grootbrengen van die donzen dobbertjes. Ze moeten samen flink aan de bak.

Een groot deel van de dag wordt besteed aan het eten van waterplanten,

maar die moet je dan wel naar boven halen.       

 

Het leven staat nu behoorlijk op z'n kop.

 Gelukkig vertonen ze snel kopieergedrag  en gaan ze ook zelf grondelen.

  Na/in de broedtijd gaan vogels in de rui. Dus ook Knobbelzwanen, en die laten in één keer alle slagpennen vallen, zoals je hier duidelijk kunt zien (vergelijk  voorkant vleugels met die van de volgende foto). En dat is niet slim, want dan kun je als zware vogel, niet meer vliegen. Die slagpennen zijn ruim 40 cm lang en de groeisnelheid is zo'n 6 à 7 mm per week, dus een kleine twee maanden behoor je, als Knobbelzwaan tot het ordinaire voetvolk. Maar ja, je moet toch bij die kleintjes blijven en vaak was eega al eerder of gaat later in de rui (zelden tegelijkertijd).

Je kunt natuurlijk altijd nog synchroonzwemmen (in werkelijkheid zijn dit twee rivalen).

 

  Maar zoals gezegd  ze gaan niet allemaal tegelijk in de rui; er wordt nog flink gevlogen.

 

Een fotofinish was hier eigenlijk niet nodig ...

Zwanen en KLM dat kennen we. Zal dit de toekomst van Schiphol zijn? Meerdere vliegbewegingen tegelijkertijd? En dat ruim binnen de geluidsnormen. Of dat ook voor de uitstoot geldt ?

 

  Als de Futen zo samen zijn, met opgezette kraag, dan zijn ze ergens over opgewonden. En dat kan over van alles zijn, maar in dit geval is het onderdeel van de balts. 

Deze houding wordt "Admiraalzeilen" genoemd. Die vleugels zullen dan de zeilen zijn, maar wat die admiraal er mee van doen heeft: geen idee.  Wel een prachtig schouwspel.

  Hij vliegt een stukje weg en komt meteen weer terug ...

 

 ... maakt van vreugde een paar bokkensprongen en ...

... "zeilt" weer dicht naar haar toe ...

... terwijl zij de pinguïnhouding aanneemt.

  Zij eindigen op het nest.

 

  Zij legt 2 tot 6 eieren.

 

  Daarna een week of 4 broeden, waarbij ze elkaar aflossen (bij het leggen gaat dat moeilijk).

Maar er is regelmatig andere afwisseling. Als er een vreemdeling of buurman Fuut voorbij komt, zitten ze elkaar achter de veren. Erg gastvrij zijn ze niet.

 

Ze gaan er vol tegenaan. Zwaan wil zich er niet mee bemoeien en vertrekt.

Ook onderstaande foto's zijn te vergroten.

Een choreograaf kan hier inspiratie opdoen.

 

 Het lukt je niet elke dag om dit vast te leggen: of je bent te laat, of het is te ver weg, te weinig licht, of je bent zelf niet alert genoeg met het instellen van de camera  of ...   

 

 Daarna keerde de rust weer terug op de Veluwe.

 

"Langkamperen" en "stacaravan" hebben wij uitgevonden ...

 Als je de natuur op de Veluwe eenmaal hebt ontdekt, dan wil je niet meer weg ...

 


RUITIJD (juli 2012)

De meeste vogels krijgen twee keer per jaar nieuwe veren. Behalve roofvogels, die kunnen zich dat niet veroorloven, want die moeten goed kunnen blijven vliegen, om aan de kost te komen. Die verliezen hun vliegpennen gespreid over het hele jaar (behalve in de trektijd).


'n Enkeling zit er zielig bij ...

... een ander héél protserig.

Ook vogels hebben oren en dat is heel goed te zien als ze een bad nemen, terwijl ze dun in de veren zitten.

 

Hoezo, dun in de veren zitten ...

Kogelrond, is deze jonge Merel.

 

Het voeren gaat tot laat door.

Ma is tevreden.

Ook deze jonge Huismus komt niks te kort.

 

We wonen min of meer aan de rand van het dorp en in de tijd dat de jonge Gaaien uitvliegen ...

... willen ze nog wel eens in de eerste tuinen belanden.

Ze kunnen de kuif prachtig opzetten.

 

Zij ...

... en hij Boerenzwaluw. Bij de laatste noten van zijn zangriedel doet-ie de bek nog even goed los.

 

Een jonkie.

Kleine Karekiet.       Hij zingt nog al eentonig van krr-krr-kiet-kiet-kiet.

Het is lang geen Caruso. 

 

Blauwborst        Dit zal een jong vrouwtje zijn.

 Grote Bonte Specht (m) in zijn kenmerkende roffelhouding.

Zo af en toe zie ik weer een Buizerd.

 Waterhoen                 Een volwassene is toch mooier dan zo'n kleintje ...

 

... maar ze zijn wel liever, dan ze er uit zien ...        ... hoop ik.

  Haantjes Meerkoet liggen in de clinch.

 

Als je zo'n spitse nagel in je borstkas krijgt ...

 

 

Een Visdief tussen de meeuwen.

Kokmeeuw doet de trampoline ...

 

Aalscholver coached hem. 

Hier kun je nou eens duidelijk zien dat zowel de binnenkant als de buitenkant van van de snavel geribbeld zijn. Zo hebben ze een geweldige grip op gras en waterplanten.

 

Dat zal bij deze jonge Knobbelzwaan ook wel het geval zijn, maar die hield de bek stijf dicht.

 Lepelaars uit het noorden rusten bij ons even uit, voordat ze naar het verre zuiden gaan. De grote uittocht begint pas in september, maar je hebt altijd eerstelingen. Aan die gele vlek op de snavel kun je het individu herkennen. Die vlekken zijn net allemaal even anders, zoals bij ons de vingerafdrukken.

Jonge Nijlganzen.

 Canadese ganzen, onderweg naar grasland.

 

 Een oudere gans houdt altijd een oogje in het zeil, tijdens dat grazen.

 Een Wilde Eend geniet gedurfd, in een fraaie omgeving, op een bijnest van de Meerkoet.

 

 In (Grauwe)ganzenpas, over de dijk, naar water.

Ruim later gaan ze de lucht in.

Als je op zoek gaat, dan vind je ze: Reetjes.

 

Strekspin (m) 

  Een (tijdelijk) stel.

 

Barnsteenslak met bijzonder gekleurde tentakels. Nou, dat zit even anders: in de uitsteeksels van de slak huizen de larven van een parasitaire worm. Die maken daar pulserende bewegingen en lijkt het voor vogels of het lekkere rupsen zijn. De vogel eet de slak op en die larven ontwikkelen zich verder in het darmkanaal van de vogel tot volwassen wormen, en die vermenigvuldigen zich daar. De vogel poept de nieuwe larven uit en die zoeken een Barnsteenslak als gastheer en de cyclus herhaalt zich. Ja, het is een manier van leven ... Gelukkig behoor ik tot de Homo Sapiens.

 

Weidebeekjuffer (v)

 

Dagpauwoog

  Gehakkelde Aurelia

 

  Bont Zandoogje

 Groot Dikkopje

 

Ik sta elke keer weer versteld, als ik zie hoe vlinders hun tong oprollen.  

Korte Smalboktor

 

Gevlekte Smalboktor

Kleine rode weekschildkever met dauw.

 

 Regendaas                Van dit beestje komt de uitdrukking "Lelijke daas" (hinderlijk figuur) vandaan. Maar zij is prachtig met haar bloemetjesvleugels en haar mooi getekende ogen. Voor dat hinderlijke is die schaar voor aan de snuit verantwoordelijk, waarmee jouw huid wordt opengeknipt om bij je bloed te komen en dat kun je als onaangenaam ervaren.

 

 Pyjamazweefvlieg (Snorretje).  Al zwevend gefotografeerd in de tuin, boven zo'n zinken gieter.

Snorretje  in 't hart van de Passiebloem.

 

 

 

Bessenzweefvlieg

De Futen hebben eindelijk jongen. In het begin mogen die regelmatig op de rug, tevreden meedeinen.

Als ze die jongen even zat is op haar rug, richt ze zich op totdat die gasten er afsode.......  afglijden.

 

Da's één ...

... twee ...

 

... alle drie, gelukt.

Zo zie je het nooit en dan twee keer op één dag.

 

Nou pa, nou is het jouw beurt, ze hebben honger ...

Het duurde ...

... en het duurde ...

Eindelijk ... Fuut met vis in zicht.

Het blijft mooi om te zien; ze eten enkel en alleen vis.

 

Bij de uitlaat van het (elektrisch) stoomgemaal zat ik op een muurtje wat te eten en te drinken toen ik een bruin kopje uit het groen zag komen. Nooit gezien ... een marterachtige. Ik hoopte: een Otter ... maar ja... Dus nog maar eens goed kijken: Amerikaanse Nerts! Ook mooi. Hij zal wel ontsnapt zijn uit een Puttense fokkerij ...

Hij kan trouwens heel goed bij ons in het wild leven. Hier woonde ooit de Europese Nerts (ze zijn nauwelijks van elkaar te onderscheiden). 

Jassen deden hem de das om ...

 Ik vind hem toch mooier zo, dan als jas ...

Na het nemen van deze foto keek ik even, blij terug, op mijn Lcd-scherm naar de opnamen. Toen ik weer bij zinnen kwam, viel mijn mond open van verbazing ...

 ... ma had zich bij haar jong gevoegd.

                                     Even later verdwenen ze weer. Ik bleef toch nog maar even zitten ...

 

Na een kwartiertje kwam die kleine weer te voorschijn. Zo te zien had-ie even gezwommen.

 

 

Hij kreeg "iets" in het vizier en kwam gebiologeerd dichterbij.

 Keek mij recht aan, het mitrailleurgeluid van de camera klonk ...

Het werd kouder en ik had geen jas, dus  ... snel naar huis.

 

 AUGUSTUS 2012

2 Augustus, een prachtige zomeravond. De Edelherten vormen nog jongens- en meisjesroedels.

 Het accent ligt op eten, om deze tijd van het jaar, "net" voor de bronst.

 En na (tijdens) het eten, even ravotten; het zijn net mensen(klein)kinderen. 

 

Bont zandoogje          Dat is die kleine hè.

 

Heivlinder

 

 

 

Hageheld

  Bloedrode Heidelibel                  

  "Compositie van twee lijnen met beestje"

  Mondriaan mist het beestje. Maar ondanks dat extra's, is mijn foto wél voor minder dan 5 miljoen te koop.

 

En dan krijg je deze Steenrode Heidelibel er bij! Dan zul je het verschil nooit meer vergeten!

 

Watersnuffel met één gesnuffeld pareltje tussen de vleugels.

Houtpantserjuffer geeft aan, hoe je op je klompen het Paradijs kunt bereiken.

 

 

Ochtendgym van een Weidebeekjuffer (m).

Zij, Weidebeekjuffer bekeek het op een afstand.

 

 Blinde bij (een zweefvlieg) is hier flink aan de snoeperij.   

 

Schorpioenvlieg         Een goeie naam, lijkt mij, gezien dat aanhangsel. Een onschuldig insect overigens. Maar geen vlieg, want die heeft twee vleugels en deze jongen heeft er 4. What's in a name ...

                                 

En dit is zijn eega. En eega's, die geef je de ruimte. In ieder geval op de foto.

Gras genoeg, voor moeder Ree met jong.

In augustus beginnen ze te verharen, daar ontkom je niet aan. De donkere wintervacht is al zichtbaar hier en daar.  

 

Ook zij zweren bij gras.

"En de kleintjes groeien er goed van ...

... misschien moeten jullie toch maar eens contact opnemen met "Wageningen". Wellicht ook voedsel voor fotografen en consorten ?" 

 

Of is dat een kronkel?

 

Tijd voor reflectie

  Buizerd: "Als ik het zo overzie, heeft het zijn voordelen zo'n grasdieet: minder uitputtend.  Ik ga er serieus over denken, als ik er maar niet dom van word".